Czy mistyka jest tylko dla wybranych? Czy muszą towarzyszyć jej nadzwyczajne zjawiska? Co cechuje prawdziwych mistyków? Czy należy ich naśladować? Co Biblia mówi o mistyce (choć słowo to w niej nie pada)? Jak dojść do szczytów mistycznego doświadczenia?

Konferencja wprowadzająca w sferę mistyki chrześcijańskiej, to zaproszenie do dojrzałości w innym aspekcie. - „Gdybym powiedział, że za chwilę wejdzie tutaj mistyk, to kogo Państwo  spodziewaliby się zobaczyć?” – pyta na samym początku ks. Grzywocz. Okazuje się wtedy, że mistykę kojarzymy wyłącznie z wielkimi postaciami z historii Kościoła, a więc z czymś elitarnym. Nadto z niezwykłymi zjawiskami i cudami, które miałyby poświadczać ów ekskluzywny dostęp do Boga. Wreszcie z czymś tajemniczym i niedostępnym, a więc dalekim od naszej codzienności. 

„To nie jest mistyka chrześcijańska” – mówi ks. Grzywocz i stopniowo rozbraja kolejne stereotypy. „Bóg sam przychodzi do człowieka, można zaprosić Go na kolację”, nie potrzebujemy wiedzy tajemnej, ani specjalnych okoliczności.  Bóg wychodzi z inicjatywą tu i teraz: „Oto stoję u drzwi i kołaczę” (Ap 3,20). Dojrzałość w tym ujęciu polega na tym, by nie tyle kopiować praktyki wielkich mistyków, ile odkrywać własną drogę do owych drzwi, szanując daną nam przez Boga niepowtarzalną wrażliwość. Trzeba „nastrajać wewnętrzne struny” – przekonywał ks. Grzywocz, tak by móc powiedzieć za Norwidem: „Przez wszystko do mnie przemawiałeś, Panie”. 

 
Pomocniczy obrazek dwóch spotykających się ze sobą kół, który ks. Grzywocz nakreślił na tablicy podczas wykładu, znalazł się na okładce płyty o mistyce. Obrazek miał symbolizować spotkanie rzeczywistości Boskiej i ludzkiej, mistyki obiektywnej i subiektywnej. Obszar wspólny obu kół to w pogańskiej mistyce metoda, technika, którą należałoby opanować, aby doświadczyć misterium. Dla chrześcijan tą metodą, a więc drogą, jest Jezus. 
Ks. Grzywocz nie zdążył zobaczyć tej okładki. Zdążył natomiast zaakceptować zdjęcie na podstawie którego powstała okładka „Patologii duchowości”. To zdjęcie człowieka zastygłego pomiędzy ekstazą a bólem, przeżywającego wewnętrzne napięcie. Widać zarówno jego światło, jak i cień, jakby twarz w twarzy. To ilustracja często niemych i niewidocznych dla innych zmagań z własną niedojrzałością. Ikona tych wszystkich, udręczonych własną słabością ludzi wiary, których ks. Krzysztof Grzywocz mógłby zostać patronem. 

SPIS TREŚCI
  
SPOJRZENIE CHRZEŚCIJAŃSKIE I POZACHRZEŚCIJAŃSKIE
  1. Jak dziś rozumie się słowa „mistyka” i „mistyczny” - 10:25
  2. Czy potrzebna jest jakaś technika, by doświadczyć spotkania z Bogiem? - 10:02
 
MISTYKA OBIEKTYWNA I SUBIEKTYWNA
  3. Mistyka obiektywna — to nie my stwarzamy misterium - 07:22
  4. Mistyka subiektywna — otwarcie się i doświadczenie - 10:32
  5. Mistyka a teologia - 04:18
  6. Mistyka elitarna a powszechna. Czy każdy może być mistykiem? - 03:56
  7. Liturgia — przykład spotkania mistyki obiektywnej i subiektywnej - 05:22
  8. Czy można mówić o mistyce obiektywnej poza mistyką chrześcijańską? - 03:05
 
MISTYK, CZYLI KTO?
  9. Otworzyć drzwi Bogu na swój własny sposób - 08:29
10. Kim jest mistyk — definicja Jana van Ruysbroeka - 17:25
11. Kim jest mistyk — definicja papieża Franciszka - 04:29
 
ISTOTA DOŚWIADCZENIA MISTYCZNEGO
12. Mistyka a zjawiska nadzwyczajne - 11:59
13. Miejsca objawiania się Boga - 10:58
14. Czy można mieć bezpośredni kontakt z Bogiem? (świadectwo autora) - 07:20
15. Symboliczność świata i mistyka negatywna - 09:35
16. Szczyty mistycznego doświadczenia - 07:10
 
SZTUKA ROZEZNAWANIA
17. Jaką postawę przyjąć wobec zjawisk nadzwyczajnych? - 13:41
18. Pytania słuchaczy. Znaki zapowiadane w Ewangelii według św. Marka - 04:02
19. Pytania słuchaczy. Przejawy opętania demonicznego - 05:03
20. Cechy prawdziwych mistyków - 04:37
21. Czyste serce, czyli jak nastroić instrument - 11:14